Merhaba ben 21 yaşındayım ve kendimi bildim bileli annemden ayrı kalamıyorum. Çok istedim ayrılmayı çok denedim ama olmadı. Bir yere gitsem akşamına ağlayıp kendimi eve getiriyordum ufakkende. İstemeden ağlıyorum diyorum kimse inanmıyor " bebek misin sen? çocuk gibi zırlama" tarzı şeyler söylüyorlar utanıyorum artık. Kendim orada kalmak istiyorum ama hemen ağlamaya başlıyorum. Sürekli bir şeyler olacak diye korkuyorum. Gündüz bir şekilde geçiyor zaman akşam sürekli bir huzursuzluk yaşıyorum, ellerim titriyor. Psikolojik destek alacak gücümde yok maddi olarak ondan buraya yazdım belki biri bir akıl vverirbir yol gösterir diye. 😔
Merhaba, ben Psikolog Ofisi’nden Psikolog Zeynep Deniz Gül. Yaşınız bizim için önemli bu durumda. Geçmişe dönüp baktığınızda anneniz olmadan geçirdiğiniz en uzak anıları hatırlamak size ipuçları verebilir. Kademeli olarak annenizden bağımsız olarak bir şeyler yapmayı deneyebilirsiniz. Çok yüksek olmayan beklentilerle en küçük şeylerden başlamayı deneyin. Tek başınıza bu durumla baş etmek zor olacaktır. Uzman yardımı almanızı öneririm. Bu konuda terapi almak için https://www.psikologofisi.com ‘a tıklayıp psikolog arkadaşlarımdan randevu alabilir, benimle çalışmak isterseniz https://www.psikologofisi.com/psikolog/zeynep-deniz-gul adresinden randevu alabilirsiniz. Sağlıkla kalın!
19 Kasım 2021Henüz yorum yapılmadı