22 yaşındayım.. çok küçük yasta annemi babamı kaybettim ama asla hayatımda pes etmedim okudum başka insanlar gibi gezmedim tozmadım kötü şeyler yapmadım.. Sonra büyüdükçe canımın acısından sigara alkole her şeye başladım.. hayatımda hiçbir şey yolunda gitmiyor hep problemlerim ortaya çıkıyor. Kimse tarafından sevilmiyorum, çok yalnızım ama güçlü görünmek için kendimi mahvediyorum ben güçlü olmak istemiyorum. Ben küçük çocuk gibi ağlamak, bağırmak haykırmak istiyorum günlerdir odamda yatağımdan bile çıkamıyorum. Her yerim ağrıyor ama hasta değilim kalbim hasta ruhum çok yorgun kendime başkalarına zarar verebilmeyi düşünüyorum.. Bu kadar acının üstesinden nasıl geleceğim ben ne zaman ve nasıl mutlu olacağım başka insanlar gibi
Merhaba, öncelikle başınız sağ olsun. Yaşadığınız durum yaşayabileceğimiz en zor durumlardan biridir fakat siz bu yaşadığınız dönemi en güzel şekilde atlattığını söylemişsiniz ama o atlattığınız dönemden sonra hayatınızda neler değişti? Neden bir anda alkole veya sigaraya başlama ihtiyacı duydunuz, neden bir an acınızın arttığını hissettiniz? Aslında acınızı yaşadınız ve atlattınız mı yoksa sadece duygularınızı mı bastırdınız bunları anlamak gerekir. Ağlamak güçsüzlük demek değildir, ağlama eylemi duygularımızı boşaltmamıza yardımcı olup bizi yeni bir döneme hazırlayabilir. Ağlamak istediğiniz zaman ağlayın, duygularınızı gizlemeyin bu daha ciddi problemlere yol açabilir. Dilerseniz psikologlarımızdan randevu alabilir ve sorularınızın cevabını onlarla bulabilirsiniz.
26 Mayıs 2021Henüz yorum yapılmadı