Merhaba 27 yaşındayım. 8 senedir annem babam ayrılar ve babamdan asla sevgi görmedim. Babamın bıraktığı o boşluğu başkalarında arıyorum ama olmuyor; onlar da beni üzüyor ve gidiyorlar. Nerede babam gibi adamlar var onlara aşık oluyorum ve benden büyük olmaları çok iyi geliyor bana, onlarla anlaşıyorum. Evli oluyor bazıları, bu da beni yordu artık. Aradığım ne bilmiyorum ama boşluk var, onu kendimden büyük adamlarla doldurmaktan ve onların beni bırakmalarından bıktım. Lütfen yardım eder misiniz, nasıl atlatayım bu durumu? Kendi yaşımda birileri beni iyi anlamıyor, iyi hissetmiyorum onlarla.
Merhaba. Çocuklar için karşı cinsiyetten ebeveynle kurduğu ilişki oldukça önemlidir. Çünkü karşı cinsiyetten biriyle kurduğumuz ilk ilişki ebeveynimizledir. Bu ilişki, güven ve sevgi üzerine temellendirilmediğinde oluşan eksiklik hissi, tamamlanmayı bekler. Ebeveynimizden beklentilerimizi başka ilişkiler kurarak gidermeye çalışırız. Bu nedenle de yanlış seçimler yapabiliriz bazen. Bizi beslediğini düşündüğümüz ama boşluklarımızı dolduramayan ilişkiler geliştirebiliriz. Boşluklarımız kurduğumuz romantik ilişkilerle doldurulamayabilir çünkü esas ihtiyacımız herhangi bir partnerin ilgisi değildir. Değerli hissetmektir. Kıymetli olmaktır. Önemsenmektir. Bunu hayatta en güvendiğimiz ya da sevgisine ihtiyaç duyduğumuz kişilerden yani ebeveynlerimizden sağlayamazsak kendi kendimizi değerli ve önemli hissettirmemiz gerekir. Bu sürecin üstesinden gelmek tek başınıza zor olabilir. Psikolojik destek almak faydalı olacaktır. Terapi süreci kendimizi keşfetmemizi sağlar, geçmişimizi ve kendimizi kabul etmeyi aşılar.
22 Ağustos 2021Henüz yorum yapılmadı