Eski neşemi kaybettim, bir şeylerin yanlış olduğunu hissediyorum.

Her şey sınava girdikten sonra başladı, 9 ağustosta çok çalıştığım dgs sınavına girdim. Sınavdan önceki gün ve sınav anını beklerken her öğrencide olabilecek strese bağlı yoğun mide bulantım oldu. Sınav anında direkt geçti ve rahat rahat sorularımı çözebildim. Bundan sonraki planım artık rahat bir nefes almak ve evde iyice dinlenmekti çünkü gerçekten çok çalışmıştım ve artık bu molaya ihtiyacım var diye düşünmüştü, yanılmışım hiçbir şey planladığım gibi gitmedi. Görüştüğüm erkekle problemler oldu vsvs sonra çok güvendiğim birinin iki yıldır bize yalan söylediğini öğrendik neyse bunlarla ilgili de bir problem yok atlatabileceğim şeylerdi. Sorun bunlardan sonra alakasız şeyleri kafaya takmamdı. Normal zamanda hiç kafa yormayacağım olaylara çok takılmaya başladım. Mesela ; twitterda gündem olan kötü olaylara her zaman üzülüyordum ama kısa sürüyordu odaklanmam gereken başka şeyler oluyordu. Şimdi görüyorum ya başıma gelirse vs diye korkuyorum. Aslında yazsam bunun gibi tonla şey var. Her şeye karşı aşırı duyarlı oldum ve bu beni mahvediyor. Sanırım bunun sebebi pandemi sürecine benim yeni girmiş olmam evet mart ayında herkes pandemi sürecindeyken ben harıl harıl ders çalışıyordum bu süreci hiç fark etmeden atlatmıştım. Şu an her şey çok anlamsız geliyor, neden yaşadığımı sorguluyorum dünyada neden var olduğumu, bu tarz şeylere cevap bulamıyorum aslında yazınca basit kaçtı baya ama inanın yüz yüze olsaydık anlatmam gereken tonla şey vardı. Ben sınava çalışırken daha mutluydum. Bir amacım kalmamış gibi umutsuzum. Uyku düzenim bozuldu kesintisiz uyuyamıyorum, mide bulantısıyla uyanıyorum saatlerce uyuyamıyorum youtubedan video açıyorum gözlerimi kapatıp sadece dinliyorum tam uykuya dalamadan beş altı saatim böyle geçiyor bulantımı da azaltıyor video dinlemek. Sürekli ağlamak istiyorum, sanki çıkmaza girmiş gibiyim, ruhumun ayarları bozuldu. Ben normalde çok neşeli biriydim neşem soldu, lütfen yardımcı olun.