• Soru Sor
  • Evdekilerle geçinemiyoruz ne yapabilirim?

Evdekilerle geçinemiyoruz ne yapabilirim?

Annemi ele alalım. Başarılarımı kıskanıyor. Veya en basitinden evin içinde yaptığımı yarın o yapıyor. Asla bir gururlanma göstermiyor. Hele yemek yaptım diyelim. Övgü alırsam yüzü düşüyor kötü yönlerini söylersem gerçek olmasalar bile yüzünde çiçekler açıyor ki kendisi hep övülür. Bir şey yapacaksam önümdeki yolları kesiyorlar sonra yapmadıysam başıma kakıyorlar onlara rağmen yaparsam da memnuniyetsiz davranıyorlar kısaca benim varlığımdan şikayetçiler. Küçük kardeşim var evde onunla da ilgilendiklerini düşünmüyorum o sürekli bilgisayarda arkadaşlarıyla benimle bu kadar haşır neşir olma nedenleri de benim küçüklükten beri onlara psikologculuk yapmam. Şimdi bile babam bir şey yapacaksa bir projesi varsa bana yardımcı olursun dimi diyor ama ne benim geleceğimmiş ne benim hedeflerimmiş ne enerjimmiş umurlarında değil ben onlara tampon bölgeyim onların gözünde . Çatışmaya girsem bir değişiklik olmadığını gördüm vicdan da yapmıyorlar kardeşim gibi uyumlu gözükmek istiyorum. Yalnız şöyle ki ona bir şey anlatmazlar bir şey yaptırmazlar evin içinde kardeşim gibi olmak istiyorum özgürlüğümü alana kadar nasıl olabilirim?

7 Temmuz 2021
Uzmanların bu soruya verdiği yanıtlar
Psikologofisi Uzmanı
Psikologofisi Uzmanı

Öncelikle merhabalar. Yazdıklarınızdan anladığım kadarıyla kendinizi gerçekleştiremediğiniz ve özgürlük alanınızın kısıtlandığı bir ortamda yaşıyorsunuz. Bazen çevremizdekilerle -en yakınlarımız bile olsalar- ortak paydada buluşmak zordur. Anlaşılmadığımızı ve önemsenmediğimizi hissedebiliriz. Bu noktada hayatımızda değiştirip yön verebileceğimiz yani müdahale edebileceğimiz unsurlara odaklanarak hem kendimizi gerçekleştirmiş olur hem de özgür olduğumuzu hissedebiliriz. Şu an elimdeki imkanlarla küçük çaplı da olsa ne gibi şeyler yapabilirim, kendimi nasıl gerçekleştirebilirim? sorularına yanıt arayabilirsiniz. Tam tersine değiştiremeyeceğimiz gerçeklere ve kişilere odaklanırsak yerimizde saydığımızı hissedebiliriz. Hayatta çevresel zorluklar her zaman vardır, ancak bizim odağımız kendimize ve geleceğimize şekil vermeye yönelirse mutluluğu daha kolay yakalayabiliriz.

28 Temmuz 2021
Kullanıcı Yorumları
0/1500

Merhaba ... Takıntı edindiğim hırsla azimi karıştırdıklarım dahil çalışma tempolarına girdiğim çok oldu. Ama her nasılsa bir türlü tatmin olamadım. Birçok alana girdim. Eğitim spor ... Bazen sadece yapmış olmak için yaptım. Bir sürü insan edindim ve bir sürü insana yabancılaştım. Sığ ilişkilerdi. Durmak demek aynı evde sessizleşmek anında ailemi hayatıma dahil etmek demekti. Benimle geçinemedikleri kadar birbirleriyle de geçinemiyorlar. Sabit fikirliler ve bu bazen onların ölümünü izlemek gibi acı verici. 'Kendinizi gerçekleştiremediğiniz' kısmı beni can evimden vurdu. Çünkü bir şeyi hem çok isteyip sonra tamamen kayıtsız kalabiliyorum ve bu çok sık oluyor. Bunlar olaylar, kişiler değil. Kişilerden zarar gören taraf genelde benim. Yani elde var sıfır. Üstelik kendimi, bir yerlere yetişemiyorum hissinden çekip alamıyorum. Ki bu beni yalnızlaştırıyor. Olay karakterim olduğunda kendini beğenmiş denebilirim. Profilimi anlamanız için bunları anlattım. Kendimi tanımlayacak bir ifade olsaydı, kayıtsız, olurdu... Kendimi özünde kötü, iyi insan olmaya zorlayan biri olarak görüyorum. Aynı zamanda düşüncelerimi tüm insanlar duysa çekilmeyecek kadar da her şeye açığım. Hedef tahtası olmaya zararı hafifletmeye o kadar alıştım ki hislerim köreldi ama zararın nereden geleceğini öngörebiliyorum. Ama artık kendi sesimi duymuyorum. Yani kayboldum.

29 Temmuz 2021

Hissettirdikleri* olacaktı pardon. Büyüyor ve küçülüyorum. Herkesi anlayabilecekken kimsenin beni anlayamayacağı düşüncesine iç sesimin benden uzaklaşması neden oldu. daha önce böyle bir şey yaşamadım ve bu çok korkunç kendimden başka çözebilecek de yok . Böyle şeyleri sık sık konuşmuyorum. Nadiren konuşuyorum. Mutlu hissetmekle pek ilgilenmiyorum. Mutlu olduğum anı durdurmak gibi bir düşüncem yok yani. Her şey batıyor bana

29 Temmuz 2021