Hayatım ve ben

Başlığa kendimden şüphelerim var dedim ancak daha çok korkularım var . Benim hikayem oldukça uzun ve karmaşık bir hikaye ancak uzun bir aradan sonra belki bazı cevaplar cevaplar olmasa bile çözümler bulurum niyeti ile konuşmaya karar verdim . Çok fazla detaya girmek istemiyorum , ben henüz 4 yaşında iken öz annem beni ve benden 4 yaş büyük ablamı alıkoydu , babam dedem ailemin geri kalanını çok uzun bir süre hiç tanımadım ve onlar hakkında kötü şeyler anlatıldı , şöyleki ben 4 yaşından 5 yaşına geçerken annemin sevgilisi tarafından taciz edildim , aynısı ablamın başına da geldi , annem ablama inanmadı ve ona şiddet uyguladı ancak bu uygulanan şiddetin ne başı nede sonu oldu ,ben 11 yaşına gelene kadar ablam ve ben sürekli olarak ağır şiddet gördük , size boyutunu şu şekilde anlatabilirim bir ekmek bıçağı ile serçe parmağını orta parmağımı bileğimi kemiğine kadar kesti , porselen bir tabak ile burnumu ön dişlerimi kırdı, bu olayların bazıları ben henüz çok küçükken bazıları ise ben 8 9 yaşında iken yaşandı bir çoğunu bütün netliği ile hatırlıyorum , şiddet öyle bir şiddet değildi yani keşke sadece iki tokat iki tekme yada iki sopa vursaydı, evden inşatta gidip demir alıp bizi dövmek için getirdiğini ve demiri demir gibi kullandığını söyleyebilirim , okulda sürekli kötü çocuk oldum insanlar beni sevmez bana acırlardı , öğretmenlerim birçok kez polis, aile sosyal politikalar bakanlığı ile iletişime geçti annem sürekli ev değiştirdi taşındık durduk yani , sonunda polis beni ve ablamı aldı ve devlet bize sahip çıktı ,2 sene çocuk esirgeme kurumunda kaldım neyseki orada şiddet görmedim ancak uyguladım uygulamak ile beraber uygulandığına birçok kez şayit oldum , bu tabiki çocuk kavgaları , aşırı birşey yoktu ama önemli olabilir diye bahsetmek istedim . Öz babam beni 9 sene ardından buldu ve çocuk esirgeme kurumdan aldı , beni ailesinin yanına götürdü, Yurtdışına çıkardı , üvey kardeşlerim ve üvey annem oldu, ne hissedeceğimi bilemedim sorunlar yaşadık uyuşturucu kullandım henüz 14 yaşında iken , babamın sözlü hakaretlerine alıştık kendisi de çocukken sorunlar yaşamış onu anlıyorum mizacı çok serttir ve orta yaş sendromu yaşıyor , bu arada annemin bir hayat kadını olduğunu öğrendim 13 yaşında , ablamın fuhuşa karıştığını , bunlar beni alt üst etti diyebilirim , kendimi oyunlara arkadaşlıklara kısaca düşünmemeye iten şeylere verdim bilim ve teknoloji bunlar arasında oldu , bir süre sonra felsefe ve psikoloji ile tanıştım, bunlar bilemediğimiz varlığından haberdar olmadığım şeylerdi , kendimi uygun bulduğum ahlak ve inançlar ile donatım , aileme yaşatığım sorunlar sebebinden Türkiyeye döndüm , babamın akrabaları ile tanıştım ve o evden o eve oradan oraya sürüklendim , küfür ve hakaretler çok fazlaydı şiddet asla yaşanmadı , annem ile ilgili eski hikâyeler duydum bilmediğim şeyler öğrendim , bunlar konusunda da ne hissedeceğimi bilmiyorum , şuan yanlız yaşıyorum 21 yaşındayım , çevredeki eğitimci öğretmenler beni bulunduğum ortamda sürekli kötü tanıttı , sevdiğim kişi ile zorunlu bir mesafeli ilişkiye başladık , hiç suç işlemedim diyebilirim , ama gerçekten kötü birisi miyim diye soruyorum kendime , bunları hak edecek ne yaptım tarzında , Üniversite sınavına hazırlanıyorum ve evden dışarı çıkmak istemiyorum kimseyi görmek istemiyorum babama kin duymaya başlamış gibi hissediyorum ( üvey kardeşlerimi benden üstün tutup beni yetim bir çocuk gibi görüyor) ( yada benim hissettiğim bu) Sürekli agresiffim uyumak istiyorum ama yatağa yattığımda uyuyamıyorum , uykunun verdiği huzura aşığım diyebilirim sevgilim bana bu yüzden kedi bile diyor o derece . Korktuğum şey ileride eşime çocuklarıma şiddet uygulamak onları taciz etmek , bunlar beni iğrendiriyor , ancak bunu düşünmemek elimden gelmiyor ya yaparsam ya olursa , ben piskopat mıyım ben o muyum ben şu muyum , başıma düşünmekten ağırlar giriyor . Bana anlattıklarım üzerinden bir tanı yapabilir misiniz , yardım almalı mıyım ? Hasta mıyım , ruh hastası olma potansiyelim var mı ? Okuduysanız teşekkür ederim. Yaşım 21 ve erkeğim