Hayatım berbat geçiyor. Hayatımın en kötü anı annemin beni 5 yaşında terk etmesiyle başladı. Daha sonra üvey anne eline düştüm. O yaşlarda defalarca tacize uğradım. Üvey annemden sonra yurda yerleştim. Daha sonra hayat yine darbesini vurdu. Annem görüşmek istemedi benimle. Hayatımda bir erkeğe güvendim o da beni aldattı. Ailenin ezikmişim bakışları da beni yıkıyor. Kısacası kimsem yok. Arkadaşım bile yok. Kimseye güvenim yok. Yeni bir ilişki istemiyorum. Tek derdim para kazanmak oldu. Çünkü gerçekten insanlar para kazanan insanlara değer veriyormuş. Asıl sorunum ise artık sevme duygularımı kaybediyorum. Hiç kimseyi sevemiyorum. Kimseyle arkadaşlık kuramıyorum. Eve gelirken 100 defa arkama bakıyorum biri beni takip ediyor mu diye. Hep bir korku var içimde. Bazen dışarı bile çıkmak istemiyorum
Tarih : 26.03.2021 Yazar : Anonim Kullanıcı
Kullanıcı Yorumları