Hiçlik hissi

Günden güne artan karanlık, ümitsiz, mutsuz, korkulu bir ruh hali içindeyim. Uyurken her ama hergün kabuslar goruyorum. Gün içinde vucudumun her bir santimetresinde sancılar hissediyorum. Yaptığım hic birşey ya da hiçkimse beni mutlu etmiyor. Zoraki bu hayatı yaşıyor gibiyim. Bana ait değil gibi.. Beni hayata bağlayabilecek birşey olduğunu düşünmüyorum. İntahar etmeyi cok düşündüm fakat ailemin uzulmesini hic istemiyorum. Yaşlı ve hastalar. En son ne zama. mutlu oldugumu hatirlamayacak kadar kucuk yastaydim ve en kotusu gercektende mutlu olmanin kendini kandirabilmekle alakali oldugunu dusunuyorum. Ben artik umudumu tamamen yitirdim fakat ölmek istemiyorum. Bey imi kandirabilmek ve mutlu olabilmek istiyorum. Bir gün bile olsa huzurlu olabilmek..