Sevgi, arkadaşlık, dostluk gibi kavramlardan uzak biriyim. Temmuz ayı geldiğinde ise pişmanlıklar, acizlikler beni her gün ağlatır. Yaşım 34 erkeğim. Alkol ve madde kullanmışlığım yoktur. Çocukken geçirdiğim travmalar sayesinde pasif, pısırık, sohbet edemeyen, ortama odaklanamayan biriyim. Bazen narsist şekilde aşağıda görürüm insanları... ilişki kursam bile çok kısa sürede bitiririm, sonra ona üzülürüm. Sanırım param yok diye şartlamışım kendimi ve bütün durumu bozuyor bu çaresizlik. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Ne kadar kitap okusam da sohbet yeteneğim gelişmedi. Ne yapmalıyım sizce?
Öncelikle merhabalar, çekingenlikten kurtulun çünkü ortamda çok konuşmak veya az konuşmak çekingenlik değildir aksine herşeye müdahale etmemek kendine saygın olduğu anlamına gelir, isterseniz sizle güzel bir sohbet ederek çekingenliğinizi atabiliriz size yardımcı olmam açısından randevu alırsanız sevinirim.
25 Temmuz 2020Henüz yorum yapılmadı
