Kendi hayatımı kurmak istiyorum ama elim kolum bağlı.

Merhaba selamlar. Ben 23 yaşında, tıpkı herkes gibi kendi hayalleri olan bir bireyim. Maddi olarak hiç bir gelirimiz yok, babam müthiş derece (bence) anlaşması güç bir insan. Ben web ve grafik tasarımcıyım fakat işverenlerin "tecrübe" takıntısı nedeniyle iş bulamıyorum. Babam da iş bulamıyor, genel olarak bazen teklif edilen maaşları, bazen de iş koşullarını beğenmiyor. 0 gelir olmasına rağmen elini taşın altına atmasını bekliyorum, fakat hala aşırı seçici davranıyor. Yurtdışında bir hayat istiyorum özellikle insanların yapısından dolayı bana çok cazip gelen bir ülke var. Fakat oraya gitmek için de haliyle para gerekiyor banka hesabında, fakat ben ve ailem bunu da karşılayamıyoruz. Annem çok ılımlı bir insan. Zaten tek düşündüğüm kişi de annem. Ben herkesin kendi hayatını kendisi yaşaması gerektiğini, aldığı kararların hane içerisinde diğer koşul ve kararlar tarafından bastırılmaması gerektiğini, ve her bireyin en azından kendi dünyasında bile olsa özgür olması gerektiğini düşünüyorum. Ama artık işler o kadar çığırından çıktı ki, çok uyumlu ve sakin olan ben; agresif, her şeye çok çabuk parlayan, tahammülü en az seviyeye inmiş duruma geldim ve temiz, taze bir başlangıç istiyorum. Daha hayatın çok başındayım. Ne kız arkadaş edinebiliyorum ne de geleceğime dair bir karar verebiliyorum maddi yetersizlikler sebebiyle. Her gün geçtikçe içime daha çok kapanıp daha fazla düşünüyorum ve artık düşünemeyecek duruma kadar geldim. Neler yapmalı, kendimi nasıl telkin etmeli ve ne gibi tutumlar sergilemeliyim? Çünkü ben sadece yaşamak istiyorum, yaşamıma son vermek değil. Umarım bana yardımcı olabilirsiniz. Şimdiden çok teşekkür ederim.