Öncelikle merhabalar hocam. Benim 2 yıllık bir ilişkim var ve zamanla ilişkimizde problemler oldu. Ben kendisini çok seviyor ve önemsiyorum ama o artık beni arka plana atmış durumda. Bu durum canımı çok sıkıyor ve sürekli kafaya takıyorum. Sanki onsuz bir hayat sürmeyecek kadar bağlıyım ona çünkü pek çok anımız var ilişkimiz süresince. Öğrenciyim ve bu konuları kafaya takmaktan derslerimdeki başarım düştü. Beni paranoyak bir hale getirdi ilişkimiz ve kaybetmekten korkar oldum. Ayrıca ne kadar çabalarsam da bir ilerleme kat edemiyoruz. Ben her seferinde suçlu ve haksız durumuna düşüp özür diliyorum. Özür dilememden dahi sıkılmış ve bunalmış durumda. Hayallerimiz ve planlarımız ona artık gerçekçi gelmiyor ve hayatında beni daha da arka plana atıyor. Onun da üzüldüğünü biliyorum ancak o hiçbir zaman benim kadar takıntılı olmuyor. Bir yere kadar üzülüp hayatına devam ediyor ancak ben küs durumdayken rahat dahi edemiyorum. Artık mutlu olamıyorum, canım birşey istemiyor. Spor yapmayı ve spor salonlarını çok sevdiğim halde spor yapmak dahi içimden gelmiyor. Hayata bakış açım değişti. Sürekli negatif hissediyorum. Beni yoruyor bu durum ve kafamı gerçekten meşgul ediyor. Onun gözünde değersiz olmak beni mahvediyor. Soğudu benden ve ben ilişkimizi düzeltmek istiyorum. Çabalıyorum bunun için ancak o artık çabalarımı dahi görmüyor ve benim dertlerim sıkıntılarım dahi ona basit ve rahatsız edici gelmeye başladı.
Tarih : 09.09.2020 Yazar : Anonim Kullanıcı
Kullanıcı Yorumları