Kendimi çok halsiz ve bitkin hissediyorum. Ayni zamanda bir anda öfkeleniyorum ve uzun bir sure o öfkeyi yaşıyorum. Bazen hiç ağzımı bıçak açmıyor. Hep susmak istiyorum kimsenin benimle konuşmasını görüşmesini istemiyorum. Mutlu olabilmek bana çok uzak geliyor. Belki de mutlu olmak bana yasak sanırım. yaptığım yanlışları çekiyormuşum gibi.
Altında vicdan azabı varmış gibi bir izlenim alıyorum. Bu azabı açıp konuşmak gerekir, kendinize bile açıklayamadıklarınızı size uygun olan biriyle konuşmanız ve yavaş yavaş çözümlemeniz en iyisi olacak
14 Nisan 2021Henüz yorum yapılmadı
