Merhaba, ben üniversitemi 98 ortalama ile bölüm birincisi olarak bitirdim. Dün yüksek lisans için mülakata gittim ve cümlelerimi kurup bildiklerimi bile ifade edemedim. Hocalar çok şaşırdı ve üzüldüler fakat kabul edildim çünkü ifade edemesem bile doğru yanıtladım. Heyecandan ter atıyordum sonra arabaya bindim eve giderken öğretmenim aradı çabuk gel bir şey konuşmamız lazım dedi. Gittim bütün hocalarım doçentlik cübbeleri ile karşıladı. Ben çok mutlu oldum künyemi kürsüye çaktım ve konuşma yapmamı istediler. Ben konuşmaya bile ''arkadaşlarım'' diye başladım, konuşamadım. Sıfırım rezil oldum ağladım. Alkışladılar bastırmak için ve ıslık çaldı sevdiğim hocalarım. Çok utanıyorum. Hepsiyle tek tek resim bile çekinemedim, bazıları geldi çekindiler hatıra amaçlı. Ben şaşkın ördek gibiydim. Ben 70 kiloyum boyum 150 aşırı kötü giyinmiştim. Uyuyamıyorum yatağım kabir gibi. Gülmüyorum dünden beri sadece ağlıyorum. Hem en güzel günüm hem de bir tane düzgün resmim yok. Hocalarıma rezil oldum. Davranışlarım bozuk. Ben hak etmiyorum hiçbir şeyi.
Merhaba sevgili danışan, bu kadar başarıyı yakalamışken kendinizi hala başarısız ve küçük görmeniz hiç doğru değil. Kaç yıl okumuş emek vermişsiniz ve beklediğiniz gün gelmiş başarıyla mezun olmuşsunuz. Heyecanlanmanız ve duygularınızı kontrol edememeniz çok normal bir durum. Özgüveninizle ilgili ciddi sıkıntılarınız olduğunu düşünüyorum. Psikolojik destek almanızın size çok faydası olacaktır.
8 Ekim 2020Henüz yorum yapılmadı
