• Soru Sor
  • Yaşamakta zorlanıyorum bu durumdan nasıl kurtulurum ?

Yaşamakta zorlanıyorum bu durumdan nasıl kurtulurum ?

soğuk, asık suratlı, duygusuz, burnu havada, suskun ve herkesten nefret eden bir insanım. dünyaya küs, hayata kızgınım. prensesler gibi büyütülmedim. çocukluğumda annem beni babama şikayet eder babam da hep döverdi beni. sonra da annem sürekli babana söylerim diye tehdit ederdi. ilkokula giderken babam seni erkeklerle görürsem bacağını kırarım diye okula bırakırdı. ben de gerçekten korkardım ve sıra arkadışımın doğum gününe bile gitmezdim. ablam da vardı o da beni sevmezdi bir kere bile kardeşim demedi zaten bana ölmem için beddua ettiğini söylerdi. aynı okulda olmamıza rağmen benimle okula gitmez ve okulda beni görünce yüzüme bile bakmazdı. sonra da ben susmaya, içime kapanmaya başladım. hiç konuşmazdım sınıf arkadaşlarım, öğretmenlerim gelip niye konuşmuyorsun diye sorarlardı ama ben yine cevap vermez susardım. neredeyse her gece yatağımda sessizce ağlayıp dua ederdim keşke bu aileye evlatlık verilmiş olsam da onlar benim gerçek ailem olmasın diye. daha sonra ergenlikle bu durum devam etti. ben de tutunmak için derslerime sarılıp onda başarılı olmak istedim. başardım da istediğim bir bölümü kazanıp iyi bir ortalamayla mezun oldum. bu süreçte bir iki arkadaşım oldu ama yapım gereği mesafeliydim. erkeklerle zaten hiçbir şey konuşamazdım. birinden hoşlansam onunla tanışmamak için kaçardım. hoşlandığım, beğendiğim kişiler oldu ama hiç sevgilim olmadı. önceden çok önemsemezdim kimseyi de kıskanmazdım ama şimdi birbirini seven aileleri, sevgilileri görünce tuhaf hissediyorum. ben bunları hiç yaşamadım. kimseyi sevmedim kimse de beni sevmedi. bu arada ablam da psikolog oldu. şimdi daha profesyonel şekilde eksiklerimi yüzüme söylüyor. evde oturup çay içerken anlamamda sorun olduğunu, sosyal zekamın olmadığını, iki cümleyi bir araya getiremediğimi, aşağılık kompleksimin olduğunu ve bu hayatta kimsenin beni sevmediğini anlatıyor. Üç dört gün önce “ her gün seni görmekten tiksiniyorum” dedi. Sanırım ondan duyduğum en ağır söz bu oldu, senden nefret ediyorum deseydi bile bu kadar canım acımazdı. İntihar düşüncesinde olan biri değildim. Şimdi intihar etsem neler olur diye hayal kuruyorum. Ama Allah korkum var ve zaten cesaret edemem, canım yanar. yakında 24 yaşıma giriyorum ama bir ömür böyle nasıl geçer bilmiyorum. Ne yapmak gerekiyor tavsiye verebilir misiniz,

25 Eylül 2020
Uzmanların bu soruya verdiği yanıtlar

Henüz cevap verilmedi

Henüz cevap verilmedi
Kullanıcı Yorumları
0/1500

Henüz yorum yapılmadı

Henüz yorum yapılmadı
En uygun fiyatlarla

Online Terapi