Zamansız , mutsuz ve yalnız bir yaşamdan korkuyorum
Merhabalar ben 18 yaşında bir üniversite öğrencisiyim.Birkac yıldır ara ara depresif hislere kapılmama karşın son birkaç aydır bunu şiddetle yaşıyorum.Önce bir anda gelen ölünce nasıl hissedeceğimi merak etmekle başladı ,sonra ölmek hakkında düşünmeye dönüştü.Sürekli bir tedirginlik var üstümde.İzledigim bir filmin ardından gençliğim hakkında düşünmeye başladım ,ailem , arkadaşlarım her şey elimden kayıp gidecek ,bir gün o ardımda bıraktığım bir ömürle yalnız başıma kalacağımı düşündüm.Sevilmeden yalnız bir hayat süreceğim , gençliğimi tadını çıkaramadan kaybedeceğim korkusu sardı beni.Çok fazla film,dizi izleyen , bolca kitap okuyan bir insanım ama son zamanlarda izlediklerim ve okuduklarımın etkisinde o kadar çok kalıyorum ki o fiksiyonel karakterlerin yaşadıkları zorluklar , acılar , ölümler için bile içimde artık dayanmakta zorlandığım bir acı bırakıyor .Talihsiz, yalnız, amaçsız bir yaşam ve kaçınılmaz son olan ölüm korkusu bu günümü yaşamamı engelliyor.mutlu , huzurlu bir ailem var ,her şeyi kaybetmek ve daha fazlasını istemek arasında sıkışıp kalktım.Bu düşünceden kurtulmaya çalışmanın kendimi kandırmak olduğunu düşünüyorum. Gençlik bitecek, insanlar ölüyor , gençler çocuklar yarın uyanıp uyanmacağını bilmeden yaşıyorlar, yaşıyoruz.Hem kendim hem de diğer herkes için üzülüyorum.Film izlemeyip kitap okumadan, haberleri izlemeden mi yaşamalıyım? Bugün ağlamaya başlayıp her şey benim için sonlanana kadar susmamak geliyor içimden.Ben şimdi ne yapmalıyım ?
