Yalnızca Anne Sevgisi Görmeden Büyüyen Kız Çocuklarının Anlayabileceği 10 Şey

Bu yazıdaki konular

    Kız çocuklarının anneleriyle kurdukları bağ, gelişimleri ve psikolojileri için oldukça önemlidir. Çocukluk çağında duygusal ihtiyaçları karşılanmayan çocukların kişilikleri büyüdükçe etkilenir. Anneleri duygusal olarak yanında olmayan, anneden ilgi ve sevgi görmeyen ya da narsist kişilik özelliği olan anneyle büyüyen kız çocuklarının sağlıklı bir yetişkinlik dönemine ulaşmaları oldukça zordur. 

    Çocukluk çağında gereken ilgiyi görmemiş kız çocuklarının yetişkin olduklarında yaşadıkları en sık ve uzun problemleri aşağıda sizler için listeledik. Bu tip problemler yaşayan kadınlar için herhangi bir psikolojik destek sağlanmadığı taktirde problemler yaşlılık dönemlerinde de devam edecektir. 
     
    1. Sevgisiz büyüyen çocuklar güvensiz bağlanmayı öğrenirler.
     
    Sevgi ve şefkatini göstermekten çekinmeyen annelerin çocukları anlaşıldıklarını ve desteklendiklerini hissederler. Çocukluk çağlarından itibaren başkalarıyla kurdukları ilişkilerin güçlü ve şefkatli bağlarla kurulduğuna, dünyanın keşfedilmeye açık, özünde güvenli bir yer olduğuna dair sağlam temellerle yetişirler. Ancak anneleri fiziksel ve duygusal olarak yanlarında olmayan kız çocukları ilişkilerin sahte ve güvenilmez olduğu, hiçbir şeyin garantisinin olmadığı inanışını pekiştirirler. Başkalarıyla ilişki kurmaya olan derin ihtiyaçları nedeniyle kaygılı bir bağlanma stilini benimserler ve sürekli başlarına kötü bir şey geleceği endişesini taşırlar. Güven duygusuyla yetişmiş kız çocukları ilişkilerinde yakınlık beklerken bu şekilde yetişmeyen kız çocukları ne kadar ihtiyaç duysalar da reddedilme korkuları nedeniyle gerçek ilişkiler kurmaktan hep kaçınırlar. Bu durum arkadaşlık ilişkilerinde olduğu kadar romantik ilişkilerinde de değişmez.
     
    2. Anne sevgisi görmeyen çocuklar duygularını yönetmekte zorlanır.
     
    Bebekler duyguları ve mimikleri tanımayı ilk annelerinden öğrenir. Annenin ses tonu ve yüz hareketleri çocuğun stresli ve rahatsız olduğu zamanlarda kendisini sakinleştirebilmesine yardımcı olur. Çocukluk çağında kız çocuğunun duyguları tanıyabilmesinde, korkularını ve negatif düşüncelerini yönetebilmesinde annenin rolü büyüktür. Anneleriyle olması gereken şefkatli ilişkiyi kuramamış kız çocukları duygularını sağlıklı bir şekilde yönlendirmeyi öğrenemezler; ya duygularının içinde kaybolurlar ya da hislerine tamamen duvar örerler. Her iki durumda da sağlıklı bir duygusal zeka gelişimini tamamlamakta zorlanırlar.
     
    3. Sevgisiz büyüyen çocukların kendilik algıları zarar görür.
     
    Kız çocukları için annelerinin yüzü kendilerinden bir parça buldukları ilk imajdır. Annelerinin kendilerine sevecen ve şefkatli bir şekilde bakan yüzlerini gören çocuklar sevildiklerini, kendileri gibi olmalarında hiçbir problem olmadığını, yeterli olduklarını öğrenirler. Anneleri tarafından göz ardı edilmiş, yeterince ilgi görmemiş ya da sürekli eleştirilmiş çocuklar ise yeterince iyi olmadıklarına, sevgiyi hak etmediklerine dair haksız bir inanç ile yetişirler.
     
    4. İnsanlara güvenmekte güçlük çekerler.
     
    Başkalarına güvenebilmek için öncelikle dünyanın özünde iyi bir yer olduğuna, her ne kadar zaman zaman kötü deneyimler yaşansa da insanların aslında iyi niyetli olduklarına inanmak gerekir. Ancak sevgisiz ve eleştirel bir anneyle büyüyen çocuklar ilişkilerin tutarsız ve güvenilmez olduğunu öğrenirler. Sevgisiz büyüyen çocuklarda güven sorunu tüm ilişkiler için geçerli olsa da özellikle arkadaşlık ilişkileri derinden etkilenir.
     
    5. Sınırlarla sorun yaşarlar.
     
    İlgili annelerle yetişen çocuklar yakın ilişkilerde bile kişisel sınırların olmasının sağlıklı olduğunu öğrenerek büyürler. Bundan mahrum olarak yetişen kız çocukları ise özgürlüklerinin tehdit edilebileceği endişesiyle yakın ilişkiler kurmaktan daima kaçınırlar ya da karşılarındaki kişinin kendi alanına olan ihtiyacını reddedilme olarak algılarlar.
     
    6. Annelerinden sağlıklı ilişkiler kurmayı öğrenmeyen çocuklar yanlış arkadaşlar ve ilişkiler seçer.
     
    İlişkilerimizi seçerken hepimiz bize tanıdık gelen hisleri yaratanları ararız. Sevgisiz bir ortamda yetişmiş çocuklar büyüdüklerinde de kendilerine tanıdık gelen, çocukluklarında benzer duyguları hissettiren ilişkiler ve arkadaşlıklara yöneldikleri için sağlıklı ilişkiler kurabilmeleri oldukça zordur.
     
    7. Sevgiden yoksun yetişen kız çocukları korku ve başarısızlıklarının kendilerini tanımlamasına izin verirler.
     
    Hiçbirimiz kaybetmekten hoşlanmasak da sağlıklı bir çevrede yetişen çocuklar başarısızlıklarının kendilerini tanımlamasına izin vermezler. Ancak sevgiden yoksun yetişen kız çocukları karşılaştıkları en ufak bir reddedilme ya da başarısızlıkta bile annelerinin kendileri hakkındaki olumsuz düşüncelerinin haklı olduğunu, başarısızlığın kaderleri olduğunu düşünürler. Bu nedenle sevgisiz yetişen kız çocuklarının birçoğu yaşamlarını potansiyellerini asla kullanamadan sürdürürler.
     
    8. Yalnız olduklarını düşünürler.
     
    Anneliğin içgüdüsel olduğuna dair genel inanış nedeniyle annelerinden çevrelerinde gördükleri ilgiyi göremeyen çocuklar bu durumu yalnızca kendilerinin yaşadığını düşünerek derin bir utanç duyarlar. Bu utanç duygusu nedeniyle yaşadıklarını kimseye anlatmadan kendilerini korku ve yalnızlığa hapsederler.
     
    9. Sevgisiz yetişen kız çocukları reddedilmeye karşı fazlasıyla hassas olurlar.
     
    Anneleri tarafından değersizlik ve sevgisizlik duyguları aşılanan kız çocukları yetişkinlik dönemlerinde de aynı hisleri uyandırmasından endişe ettikleri için reddedilmekten ölesiye korkarlar ve bu tür durumlara karşı fazlasıyla hassastırlar.
     
    10. İç dünyaları sürekli bir çatışma içindedir.
     
    Kız çocuğunun annesinden görmesi gereken sevgi ve şefkate olan derin ihtiyacıyla büyüme çağında annesinden göremediği ilgi nedeniyle oluşan yaraları iç dünyalarında süreğen bir çatışmaya neden olur. En temel sevgi ihtiyacı ve deneyimleri arasındaki bu çelişki yetişkinlik dönemini de duygusal çöküntüler ve güvensizlikler havuzunda geçirmesine neden olur.
     
    Geleceğin güçlü, öz güvenli, duygusal olarak sağlıklı kadınlarını yetiştirmenin ilk adımı ailede başlar. Psikologofisi.com olarak dünya kadınlar gününü kutlarız. Psikolojik desteğe ihtiyaç duyduğunuz her an uzman psikologlarımızla birlikte yanınızdayız!
    Yazar
    Avatar
    Şebnem Akı KaraoğluUzman Psikolog27 Mart 2019
    0/1500
    Yorumlar

    okurken ne kadar üzücü dediğim durumların hepsini biliyor olmam...

    20 Temmuz 2020

    Peki bu şekilde büyüyen bi kadın ilerki yaşlarda mesela 30undan sonra bunu değiştirebilir mi? Kendini iyileştirebilir mi? Mümkünse nasıl yapabilir bunu?

    11 Eylül 2020

    Bu yazıyı okuyunca annemden nefret etmem gerektiğini düşündüm

    17 Eylül 2020

    Peki ya eksikliği gidermek için ne yapmak gerekiyor? Hayatta kendini her alanda güçsüz hissediyorsan ve bunun nedeninin sevgi eksikliği olduğunu düşünüyorsan?

    06 Aralık 2020

    Yaktın

    06 Aralık 2020

    Anne çok büyük bir yarasın içimde...

    06 Ocak 2021

    Hiçbir zaman kendime yakın hissetmedim.Hep benden utandi , kilomdan dolayı yemek yerken bile karşısında utanıyorum bana herhangi bir şefkat göstermekten bile aciz..herkes Anne olmasın lütfen ya lütfen

    17 Ocak 2021

    Yani o eksiklik hep bi derinlerde kalır, ve o sevgiyi eşinde, sevgilisinde, hep başka bir şeyle o eksikliği tamamlamaya çalışır tıpkı benim gibi.

    22 Ocak 2021

    Ben hiçbir zaman annemin bana olan sevgisini ne fiziksel ne başka şekilde görmedim hissetmedim İçimde özellikle ergenlik döneminde ona karşı bir soğukluk oluştu bende hiçbir şey hissetmedim şuan 41 yaşındayım ve hala aynı hatta onu çözdükçe tanıdıkça daha bi soğudum benim annem çok yalan söyler işine geldiği gibi kıvırır dedikodu yapar beddua eder kapıları dinler Herşey bi yana geceleri neyi hayal ediyorum biliyomusunuz Başka bir anne çizdim aklımda şefkatli ılımlı tatlı konuşan ağzından hep dua ve rahmet sözleri çıkan bana sarılan beni yanaklarımdan öpen canım kızım seni çok seviyorum desin Ama bu hiçbir zaman olmayacak biliyorum ve ben sadece beni yaratan Rabbime sığınıyorum ???

    23 Ocak 2021

    Annem evi terk etti 1 günlüğüne. Sebep benmişim. Bana bir gün bile annecim demedi. Hep desin istedim. Asla istediği insan olamadım. Her şeyim yerli yerinde olmasına rağmen özürlü olarak suçladı beni. Ne sevgi gösterdi ne de ilgi...

    23 Ocak 2021

    Herkes hata yapar. ben yine de anneme kızgın değilim.. kırgınım ve bunu içimden hiç atamıyorum.

    30 Ocak 2021

    Yani sevgi normal ama anne sevgisi bir başkadır annelerimiz bence bize sevgilerini gizli gösteriyorlar

    02 Şubat 2021

    Ben anneden sevgisiz büyüdüğümü hissettiğim için yazıyorum şu an gerçekten doğru. Bu durumu bu saatten sonra değiştiremeyiz belli bütün hayatımızı etkiliyor ilerde kendi çocuklarıma yaşatmama kararını bir kez daha verdim. Lütfen biz öyle olmayalım ?? Hiçbir çocuk bunu hak etmez...

    04 Şubat 2021

    Hepimiz sevgisiz büyüyen kız çocuklarıyız

    05 Şubat 2021

    benim annem bana sevgi göstermiyor.. aynı bu durumları yaşıyorum

    08 Şubat 2021

    29 yaşımdayım hala annemden sevgi ve onaylanmak istiyorum. Keşke giydirip doyurup okutmakla anne olunmadığını bilseydi. Sevgiye olan açlığım hiç bir zaman bitmeyecek sanırım.

    14 Şubat 2021

    Ne diyebilirim ki annem doğru bildiğini yaptı . Mekanı cennet olsun. Ne derler işte aç değildik açıkta değildik. Ama anneme bakar ve ne kadar ulaşılmaz tarzında hisler uyanirdi içimde Dayak yemeyi severdik çünkü anne bir tek o zaman dokunurdu. Suçlayamam onu mekanı cennet olsun.

    25 Şubat 2021

    Ne diyebilirim ki annem doğru bildiğini yaptı . Mekanı cennet olsun. Ne derler işte aç değildik açıkta değildik. Ama anneme bakar ve ne kadar ulaşılmaz tarzında hisler uyanirdi içimde Dayak yemeyi severdik çünkü anne bir tek o zaman dokunurdu. Suçlayamam onu mekanı cennet olsun.

    25 Şubat 2021

    Her harfini iliklerime kadar acıyarak okuduğum, okurken tüm yaşamam için birileri tarafından biçilen hayatımın tüm hata kaos kayıp ve yaralarının tek sebebinin kendim olduğunu biliyordum ama daha derin anladım. Ezenler tükentenler değil kendimi bir yudum sevgi için benliğinden eden benmişim sebep. Ve beni bu ben yapan anne m

    06 Mart 2021

    Okurken iliklerime kadar acıdım. Daha iyi anladım ki, yaşamam için birileri tarafından bana biçilen hayatımın, tüm hata kaos kayıp ve yaralarının tek sebebi benim ve beni bu ben yapan anne m.. Sevilmek için, benliğimden bambaşka birşeye evrildim, hep denedim, hep.. Ama kendimi sevmezken, kimden sevgi bekleyebilirim ki.. Ben el üstünde tutulup sevilmeyi hakedemeyen bir yüküm toprağın üstünde,annesi sevmezken birini, kim sevsin, yada sonunda annesinden nefret edeni

    06 Mart 2021

    Neden anneleri suçluyoruz peki ya o kadın o evde değer görmemişse ona destek veren bir eşi yoksa kaldı ki evlenmeden önce yetiştiği aileden gelen psikolojik etkileri varsa neden bu açıdan bakılmıyor? Ben anne değilim ama annemin neler yaşadığını doğru diye sandığı hataları olduğunu biliyorum. Bence bir kız çocuğunun annesinden ziyade babasıyla olan ilişkisi değerlendirilmeli. Babadan almadığı güveni sevgiyi hiç kimsede bulamaz.

    07 Mart 2021

    Belli bir yaştan sonra aileye nefret başlıyor o günler akla geldikçe...

    15 Mart 2021

    Google'a "anne sevgisi nasıl geçer" yazdırmak zorunda bıraktığın için seni hiçbir zaman sevmeyeceğim hayat.

    15 Mart 2021

    Peki bu kızlar nasıl normal biri gibi olabilir!?

    22 Mart 2021

    Bunu farketmem bile yıllarımı aldı, şuan anlıyorum ve çocukken tüm yaşadıklarım her güne serpiştirilmiş şekilde gün içinde zihnimde canlanıyor. Her aklıma gelişi içimde ciddi bir huzursuzluğa sebep oluyor. Suclamaktan alikoyamiyorum kendimi, 30 una yaklaşmış biri bunu nasıl daha yeni, böyle derin hisseder ki :(

    27 Mart 2021

    Kendinin ne olduğunu bilip iyi yerlere gelmeye 5 kala bi yerde bu iğrenç duyguların ruhuna sızdığı an gel de nefret etme...

    28 Mart 2021

    Neredeyse 30 yaşıma geldim yediğim dayaklar fiziksel ve psikolojik şiddet unutulmuyor şuanda ağlayarak uyandım bu durum ne zaman geçecek bilmiyor

    25 Nisan 2021

    her kadın anne olmamalı

    03 Mayıs 2021

    Ben 23 yaşındayım. Babamı 2005 yılında kaybettim. Abim var benden beş yaş büyük. Ama ne küçükken ne de şimdi hiç bir zaman bana sevgi göstermedi muhabbet etmedik abimle şimdi bi derdim olsa abime gidip anlatamam. Bana hayatı boyunca bir kez bile dokunmadı sevmiyor Gerçekten olduğum ortamda rahatsız olduğu bile oluyor. Bunun nedenini bilmiyorum ama ben babam da olmadığı için abime karşı aşırı hassasım bu o kadar kötü ki. Bir gülümsemesi için çok şey yapmışımdır. Bir kez bana kardeşim dese dünyalar benim olacaktı . Bu yaşıma kadar demediğine göre bundan sonra dese ne olur ki. Anneme gelince annem bana beddua bile eder. Sarılmak istediğimde git der. Zayıf olduğum için kilomdan dolayı sürekli kızar, çirkinsin giydiğin yakışmıyor der. Der de der yani. Ne annemden ne abimden ben sevgi görmedim babam da yok. Yani ben sevgiye hep aç büyüdüm. Allahım nolur yardım et. Benim yanımda ancak Rabbim bulunur. Bunları yazıyorken beni belki de kötü birisi olarak düşünüyorsunuzdur. Ama hiçbir kötü alışkanlığım yok. Yani derslerim çok iyi. Sürekli hediyeler alıyorum anneme abime eşine. Yani kötü düşünecekleri ben ne yaptım. Allah böyle sevgi görmeyen her kişiye yardım etsin inşallah

    12 Mayıs 2021

    Ben şuan 38 yaşındayım hiç sevilmedim annem beni hep eleştirip utandirdı beddua ederdi insan evladına cenazen gelir insallah deyip işe gonderirmi ?ben böyle yaşadım evde iş yapardık birgun uyuyakaldigim için döverek uyandırdı beni ölsem unutmam.Şimdi kimseyle tartişamam hemen ağlarım çok kızarım kendime ama böyleyim bı kızım var annem gibi olmak istemiyorum.Kizima bakınca içim titriyo Allah'ıma hergun şükür ediyorum.sevgiler sevilmeyen kız çocukları ❤️

    15 Mayıs 2021

    Neden annem beni sevmedi?

    21 Mayıs 2021

    Sevgisizliğimi yanlış yerde yanlış kişilerle kapatmaya çalışırım diye öyle korkuyorum ki... Bundan galiba hayatıma kimseyi alamayışım ,sevdiğime bile bir türlü adım atamayışım

    01 Haziran 2021

    Çocukken ne yaşadım hatırlamıyorum ama ne yaşadıysam annem bana sevgisini beni sevdiğini bildiğim halde nasıl gösteremediyse o kadar yalnızım ailemden herhangi birine sevdiğimi söylemekten o kadar utanıyorum ki yapamıyorum onlar da yapmıyor zaten bir gün geç kalmaktan çok korkuyorum..

    18 Haziran 2021

    23 yaşındaki babasını 2005te kaybeden kişiyle konuşabilsem keşke aynı şeyleri yaşıyoruz ve dertleşirdik belki.. görürsen instagram hesabım-duruallwater

    20 Ağustos 2021

    çocukluğumdan beri annemin beni sevmediğini biliyorum.sürekli psikilojik baskı yapardı.bana eziyet etmeyi severdi.yaptığım hiçbirşeyi beğenmezdi. çok iyi bir eğitim hayatım .başarılı bir iş hayatım oldu ancak beni sevmediğini bildiğim halde ondan hiç kopamadım. bunun da benim bir rahatsızlığım olduğunu düşünüyorum.günlerim pişmanlık içinde ve keşkelerle geçiyor.benim tek tavsiyem özellikle gençlere anneniz evet ama o kadın bir birey olarak kim ,nasıl birisi onu çözerseniz soruınun bir kısmını çözmüş olursunuz.

    23 Ağustos 2021

    Ben, herkese güvenirim. Diyelim karsima bir erkek cikti ve bana bakti ben hemen güvenip sevmeye baslarim! Anne sevgisi görmedigim için! Hep baska kizlari kiskanirim mesela :(

    25 Ağustos 2021