Narkolepsi Nedir? Belirtileri ve Tedavisi

İçindekiler

Narkolepsi Kimlerde Görülür? Narkolepsi Semptomları Nelerdir? Narkolepsi Nasıl Teşhis Edilir? Narkolepsi Nasıl Tedavi Edilir? Narkolepsi , beynin uyku-uyanıklık döngülerini kontrol etme yeteneğini etkileyen kronik bir nörolojik bozukluktur. Narkolepsili kişiler uyandıktan sonra dinlenmiş hissedebilir, ancak günün büyük bölümünde çok uykulu hissedebilirler. Narkolepsili birçok kişi, gece boyunca sık sık uyanmayı gerektirebilecek düzensiz ve kesintili bir uyku yaşar.

Narkolepsi günlük aktiviteleri büyük ölçüde etkileyebilir. İnsanlar araba kullanmak, yemek yemek veya konuşmak gibi bir aktivitenin ortasında olsalar bile istemeyerek uykuya dalabilirler. Diğer semptomlar, uyanıkken bir kişinin topallamasına veya hareket edememesine (katapleksi), canlı rüya benzeri görüntüler veya halüsinasyonlar ve uykuya dalmadan hemen önce veya uyandıktan hemen sonra tam felç ( uyku felci ) nedeni olan ani kas zayıflığını içerebilir.

Normal bir uyku döngüsünde, bir kişi yaklaşık 60 ila 90 dakika sonra hızlı göz hareketi (REM) uykusuna girer. Rüyalar REM uykusu sırasında meydana gelir ve beyin bu uyku evresinde kasları gevşek tutar ve bu da insanların rüyalarını gerçekleştirmelerini engeller. Narkolepsisi olan kişiler sıklıkla uykuya daldıktan sonraki 15 dakika içinde REM uykusuna hızla girerler. Ayrıca, REM uykusunun kas güçsüzlüğü veya rüya aktivitesi uyanıklık sırasında ortaya çıkabilir veya uyku sırasında olmayabilir. Bu, narkolepsinin bazı semptomlarını açıklamaya yardımcı olur.

Tanı konulmaz veya tedavi edilmezse narkolepsi psikolojik, sosyal ve bilişsel işlevlere ve gelişime müdahale edebilir ve akademik, iş ve sosyal aktiviteleri engelleyebilir. Eğer siz de kendinizde bu durumun belirtileri olduğunu düşünüyor ve bir psikolog ile terapi yapmak istiyorsanız her zaman platformumuzdaki uzmanlardan online terapi alabileceğinizi unutmayın.

Narkolepsi Kimlerde Görülür? Narkolepsi hem erkekleri hem de kadınları eşit olarak etkiler. Semptomlar genellikle çocukluk, ergenlik veya genç erişkinlik döneminde (7 ila 25 yaş) başlar, ancak yaşamın herhangi bir döneminde ortaya çıkabilir. Amerika Birleşik Devletleri'nde 135.000 ila 200.000 kişinin narkolepsi olduğu tahmin edilmektedir. Ancak bu durum sıklıkla teşhis edilmediğinden sayı daha yüksek olabilir. Narkolepsili kişilere sıklıkla psikiyatrik bozukluklar veya duygusal problemler gibi diğer durumlarla yanlış teşhis konulduğundan, birinin doğru teşhisi alması yıllar alabilir.

Narkolepsi Semptomları Nelerdir? Narkolepsi yaşam boyu süren bir sorundur, ancak genellikle kişi yaşlandıkça kötüleşmez. Semptomlar zamanla kısmen iyileşebilir, ancak asla tamamen kaybolmazlar. En tipik semptomlar gündüz aşırı uyku hali, katapleksi, uyku felci ve halüsinasyonlardır. Hepsinde gündüz aşırı uyku hali olmasına rağmen, etkilenen bireylerin sadece yüzde 10 ila 25'i hastalıklarının seyri sırasında diğer tüm semptomları yaşayacaktır.

Aşırı gündüz uyku hali: Narkolepsili tüm bireylerde aşırı uyku hali vardır ve bu genellikle en belirgin semptomdur. Gündüzleri yaşanan aşırı uyku hali, bir kişinin gece ne kadar uyuduğuna bakılmaksızın kalıcı uyku hali ile karakterizedir. Bununla birlikte, narkolepside uyku hali daha çok, ezici bir uykululuk hissinin hızla ortaya çıktığı bir “uyku krizi” gibidir. Uyku atakları arasında, özellikle dikkatlerini çeken aktiviteler yapıyorsa, bireyler normal uyanıklık seviyelerine sahiptir.

Katapleksi: Bir kişi uyanıkken bu ani kas tonusu kaybı, zayıflığa ve istemli kas kontrolünün kaybına yol açar. Genellikle kahkaha, korku, öfke, stres veya heyecan gibi ani, güçlü duygular tarafından tetiklenir. Katapleksi semptomları, aşırı uyku halinin başlangıcından haftalar hatta yıllar sonra ortaya çıkabilir. Bazı insanlar yaşamları boyunca sadece bir veya iki atak geçirirken, diğerleri günde birçok atak yaşayabilir. Narkolepsi vakalarının yaklaşık yüzde 10'unda katapleksi ortaya çıkan ilk semptomdur ve yanlış bir şekilde nöbet bozukluğu olarak teşhis edilebilir. Ataklar hafif olabilir ve göz kapaklarının hafif sarkması gibi sınırlı sayıda kasta yalnızca anlık hafif bir zayıflık hissi içerebilir. En şiddetli saldırılar, bireylerin hareket edemeyecekleri, konuşamayacakları veya gözlerini açık tutamayacakları bir vücut çökmesi ile sonuçlanır. Ancak en şiddetli ataklar sırasında bile, insanlar tamamen bilinçli kalırlar, bu da katapleksiyi bayılma veya nöbet bozukluklarından ayıran bir özelliktir. Katapleksi sırasında kas tonusunun kaybı, REM uykusu sırasında doğal olarak meydana gelen kas aktivitesinin felce benzer. Epizodlar en fazla birkaç dakika sürer ve neredeyse anında kendiliğinden çözülür. Korkutucu olsa da kişi çökeceği güvenli bir yer bulduğu sürece epizodlar tehlikeli değildir.

Uyku felci: Uykuya dalarken veya uyanırken geçici olarak hareket edememe veya konuşamama, genellikle sadece birkaç saniye veya dakika sürer ve REM'in neden olduğu istemli kas aktivitesinin inhibisyonuna benzer. Uyku felci, uykunun kenarlarında meydana gelmesi dışında katapleksiye benzer. Kataplekside olduğu gibi, insanlar tamamen bilinçli kalır. Şiddetli, katapleksi ve uyku felci kalıcı işlev bozukluğu ile sonuçlanmasa bile, ataklar sona erdikten sonra insanlar hareket ve konuşma kapasitelerini hızla geri kazanırlar.

Halüsinasyonlar: Çok canlı ve bazen ürkütücü görüntüler uyku felcine eşlik edebilir ve genellikle insanlar uykuya dalarken veya uyanırken ortaya çıkar. Çoğu zaman içerik öncelikle görseldir, ancak diğer duyulardan herhangi biri dahil olabilir.

Narkolepsinin ek belirtileri şunlardır:

Parçalanmış uyku ve uykusuzluk. Narkolepsili bireyler gündüzleri çok uykuluyken, genellikle geceleri uykuya dalmakta güçlük çekerler. Uykusuzluk, canlı rüya görme, uyku apnesi, rüya görürken hareket etme ve periyodik bacak hareketleri uykuyu bozabilir. Otomatik davranışlar. Narkolepsili kişiler, çok kısa olabilen ve bir seferde saniyelerden fazla sürmeyen geçici uyku epizodları yaşayabilirler. Kişi bir aktivite sırasında (örneğin yemek yerken, konuşurken) uykuya dalar ve ne yaptığının bilinçli olarak farkında olmadan birkaç saniye veya dakika boyunca otomatik olarak aktiviteye devam eder. Bu, en sık, insanlar yazı yazmak veya araba kullanmak gibi alışılmış faaliyetlerle meşgulken olur. Eylemlerini hatırlayamazlar ve performansları neredeyse her zaman bozulur. Örneğin, el yazıları okunaksız bir karalamaya dönüşebilir veya öğeleri tuhaf yerlerde saklayabilir ve sonra nereye koyduklarını unutabilirler. Sürüş sırasında bir epizod meydana gelirse, bireyler kaybolabilir veya kaza geçirebilir. İnsanlar bu epizodlardan kendilerini yenilenmiş hissederek uyanma eğilimi gösterirler ve uyku hallerinin ve yorgunluklarının geçici olarak azaldığını görürler. Narkolepsi Çeşitleri Tip 1 narkolepsi , geçici kas kontrolünün kaybı olan katapleksili narkolepsi olarak da bilinir. Tip 1 narkolepsisi olan kişilerde genellikle orexin olarak da bilinen hipokretin adı verilen bir beyin hormonu seviyesi düşüktür. Tip 1 narkolepsi, ani duygulara tepki olarak katapleksiye neden olabilir, bu da fiziksel bir zayıflık hissine ve hatta kişinin çökmesine neden olabilir. Bu duruma sahip kişilerde ayrıca uyanık olmaları gereken saatlerde aşırı uyku hali olabilir.

Tip 2 narkolepsi , aynı zamanda katapleksisiz narkolepsi olarak da bilinir, çünkü tip 2 narkolepsisi olan kişiler genellikle tip 1 narkolepsi ile ilişkili kas kontrolü kaybını yaşamazlar. Ancak aşırı uyku hali yaşarlar. Tip 2 narkolepsisi olan kişilerde genellikle normal hipokretin seviyeleri vardır.

Narkolepsi Nasıl Teşhis Edilir? Başlangıçta, doktorlar narkolepsiyi yanlış teşhis edebilir. Bunun nedeni, aşağıdakiler gibi diğer koşullara benzeme eğiliminde olmasıdır:

Psikolojik bir bozukluk Uyku apnesi Huzursuz bacak sendromu Aslında, bir tanıyı doğrulamak 5-10 yıl dahi sürebilir. Bir kişinin narkolepsisi olup olmadığını belirlemek için doktor:

Kapsamlı bir tıbbi ve uyku öyküsü almak Fizik muayene yapmak Polisomnografi ve çoklu uyku gecikme testi gibi uyku çalışmaları yapmak gibi işlemleri tekrarlar. Özellikle, uyku çalışmaları, narkolepsi tanısını doğrulamaya yardımcı olabilir. Bir kişi bir uyku kliniğinde polisomnografiye tabi tutulur. Bir makine uyku düzenlerini ölçerken bir gece klinikte uyunması gerekir. Çoklu uyku gecikme testi, polisomnografiden birkaç saat sonra yapılır. Bir sağlık uzmanının bir kişinin uyku geçmişini almak için sorabileceği sorular şunları içerebilir:

Günün çoğunda uykunuz mu var? Geceleri kaç saat uyuyorsun? Uyandığında dinlenmiş hissediyor musun? Uykularınız yenileniyor mu? Uykuya dalarken olağandışı hisler yaşıyor musunuz? Uyurken veya ilk uyandığınızda hiç hareket edemiyor musunuz? Gülerken veya sinirlendiğinizde kas zayıflığı veya çöküşü var mı? Bu soruların yanı sıra doktor yönlendirmesi ile uyku günlüğü tutmak da tanıya yardımcı olabilir.

Narkolepsi Nasıl Tedavi Edilir? Şu anda narkolepsi için bilinen ve kanıtlanmış bir tedavi yoktur, ancak tıbbi tedavi ve yaşam tarzı ipuçları yardımcı olabilir.

Narkolepsiyi yönetmenin bir yolu davranış değişikliğidir. Bir kişinin gün boyunca 15-20 dakikalık şekerlemelere ihtiyacı olabilir. Doktor ayrıca uykululuğu önlemek için bir merkezi sinir sistemi uyarıcısı da reçete edebilir, ancak hiçbir ilacın tamamen etkili olması muhtemel değildir.

Sodyum oksibat, aşırı gündüz uyku hali, kötü gece uykusu ve katapleksi tedavisi için Gıda ve İlaç İdaresi'nden (FDA) onay almıştır. Çok az yan etkisi vardır ve diğer ilaçlarla çok az etkileşimi vardır. Antidepresan ilaçlar, bir kişinin katapleksiyi yönetmesine yardımcı olabilir, ancak yüksek tansiyon ve kalp ritmindeki değişiklikler gibi olumsuz etkileri olabilir. Doktor, semptomlar değiştikçe tedaviyi zamanla ayarlayabilir.

Narkolepsi, bir kişinin yaşam kalitesi üzerinde önemli bir etkiye sahip olabilir. Bir doktor, insanların bu zorlukları yönetmesine yardımcı olmak için aşağıdaki seçenekleri önerebilir:

Sevdiklerinden duygusal destek almak Ruh sağlığı danışmanlığı almak Uygunsa ilaç alma ve sakatlık formlarını doldurma konusunda yardım istemek Uyuşturucu ve alkolün narkolepsiyi nasıl etkileyebileceği konusunda kendini eğitmek İnsanlar, tedavi durumlarını iyileştirene kadar makine kullanmak veya araba kullanmak gibi sağlık tehdidi oluşturabilecek herhangi bir faaliyetten kaçınmalıdır.

Narkolepsi İle Yaşamak Narkolepsisi olan herkes, şu anda mevcut ilaçları kullanarak sürekli olarak tamamen normal bir uyanıklık durumunu sürdüremez. İlaç tedavisi çeşitli yaşam tarzı değişikliklerine eşlik etmelidir. Aşağıdaki stratejiler yardımcı olabilir:

Kısa şekerlemeler yapın. Pek çok kişi, kendilerini en uykulu hissettikleri zamanlarda kısa, düzenli olarak planlanmış şekerlemeler yapar. Düzenli bir uyku programı sürdürün. Hafta sonları bile her gün aynı saatte yatıp aynı saatte uyanmak insanların daha iyi uyumasına yardımcı olabilir. Yatmadan önce kafein veya alkolden kaçının. Bireyler özellikle yatmadan birkaç saat önce alkol ve kafeinden kaçınmalıdır. Özellikle geceleri sigara içmekten kaçının. Günlük egzersiz yapın. Yatmadan en az 4 veya 5 saat önce günde en az 20 dakika egzersiz yapmak da uyku kalitesini artırır ve narkolepsisi olan kişilerin aşırı kilo almaktan kaçınmasına yardımcı olabilir. Yatmadan hemen önce büyük, ağır yemeklerden kaçının. Yatma saatine çok yakın yemek yemek uyumayı zorlaştırabilir. Yatmadan önce rahatlayın. Yatmadan önce ılık bir banyo gibi rahatlatıcı aktiviteler uyku halinin artmasına yardımcı olabilir. Ayrıca uyku alanının serin ve rahat olduğundan emin olun. Bir doktorun önerdiği herhangi bir tedavi planını izleyin. Özellikle araba kullanırken güvenlik önlemleri, narkolepsisi olan herkes için önemlidir. Tedavi edilmeyen semptomları olan kişilerin, uygun ilaçları alan kişilerde risk daha düşük olmasına rağmen, otomobil kazalarına karışma olasılığı daha yüksektir. Aşırı uyku hali ve katapleksi, kontrolsüz bırakılırsa ciddi yaralanmalara veya ölüme neden olabilir. Aniden uykuya dalmak veya kas kontrolünü kaybetmek, uzun bir merdivenden inmek gibi normalde güvenli olan eylemleri tehlikeye dönüştürebilir. Narkolepsili yetişkinler, gerektiğinde şekerleme yapabilmeleri ve en zorlu görevlerini en uyanık olduklarında yerine getirebilmeleri için çalışma programlarını değiştirmek için genellikle işverenlerle pazarlık yapabilirler. Benzer şekilde, narkolepsili çocuklar ve ergenler, okul günlerinde ilaç almak, ders programlarını kestirmeye uyacak şekilde değiştirmek ve diğer stratejiler gibi özel ihtiyaçları karşılamak için okul yöneticileriyle birlikte çalışabilirler. Ek olarak, destek grupları, daha iyi başa çıkma stratejileri geliştirmek isteyen veya semptomlarından utandıkları için sosyal olarak izole edilmiş hissetmek isteyen narkolepsili kişiler için son derece faydalı olabilir. Destek grupları ayrıca bireylere pratik yardım ve duygusal destek sunabilecek bir sosyal iletişim ağı sağlar. Narkolepsi Tedavisi ve Çocuklar Narkolepsili çocukların tedavisi yetişkinlerdeki tedaviye benzer, ancak ilaçlar ve dozajları seçilirken ek önlemler alınabilir. Çocuklar uyarıcı ilaçlar almaya başlamadan önce bir kardiyovasküler değerlendirme önerilmektedir.

Narkolepsi Tedavisi ve Gebelik Hamile olan, hamile kalmaya çalışan veya emziren kadınlarda narkolepsi tedavisinde kullanılan çoğu ilacın güvenliği hakkında sınırlı veri bulunmaktadır. Bir anket, uzmanların çoğunluğunun gebe kalmaya çalışırken, hamileyken ve emzirirken narkolepsi ilaçlarının durdurulmasını tavsiye ettiğini ortaya koymuştur. İlacın kesilmesi, semptomlarla ilaçsız güvenli bir şekilde başa çıkmak için davranışsal yaklaşımlarda ve diğer düzenlemelerde değişiklik gerektirebilir.

Narkolepsi İle İlgili Bilimsel Durum Nedir? Son birkaç on yılda, bilim adamları narkolepsiyi anlamada ve bozuklukla güçlü bir şekilde ilişkili genleri belirlemede önemli ilerleme kaydettiler.

Beynin çeşitli bölümlerindeki nöron grupları, uykuyu kontrol etmek için etkileşime girer ve bu nöronların aktivitesi çok sayıda gen tarafından kontrol edilir. Hipotalamusta hipokretin üreten nöronların kaybı, tip 1 narkolepsinin birincil nedenidir. Bu nöronlar uyku ve uyanıklık durumlarını stabilize etmek için önemlidir. Bu nöronlar gittiğinde, uyanma, REM uykusu ve REM dışı uyku arasındaki değişiklikler kendiliğinden gerçekleşebilir. Bu, narkolepsili kişilerin yaşadığı uyku bölünmesi ve gündüz semptomları ile sonuçlanır.

Hipokretin nöronlarının neden öldüğü tam olarak belirsizliğini koruyor. Bununla birlikte, araştırmalar giderek artan bir şekilde bağışıklık sistemi anormalliklerine işaret etmektedir. HLA—insan lökosit antijeni—genleri, bağışıklık sisteminin düzenlenmesinde önemli bir rol oynar. Bu gen ailesi, bağışıklık sisteminin bireyin kendi vücudundan gelen iyi proteinler ile virüsler ve bakteriler gibi yabancı istilacılar tarafından yapılan kötü proteinler arasında ayrım yapmasına yardımcı olan HLA kompleksi adı verilen bir grup ilgili proteinin yapılması için talimatlar sağlar. Bu ailedeki genlerden biri HLA-DQB1'dir. Bu gendeki HLA-DQB1*06:02 adı verilen bir varyasyon, özellikle katapleksili narkolepsi türü ve hipokretin kaybı (oreksinler olarak da bilinir) olmak üzere narkolepsi geliştirme şansını artırır. HLA-DQB1*06:02 ve diğer HLA gen varyasyonları, hipokretin nöronları üzerindeki bir bağışıklık saldırısına duyarlılığı artırarak bu hücrelerin ölmesine neden olabilir. Narkolepsili çoğu insan bu gen varyasyonuna sahiptir ve ayrıca yakından ilişkili HLA genlerinin spesifik versiyonlarına da sahip olabilir.

Ancak, bu gen varyasyonlarının genel popülasyonda yaygın olduğunu ve HLA-DQB1*06:02 varyasyonuna sahip kişilerin sadece küçük bir kısmında narkolepsi geliştireceğini belirtmek önemlidir. Bu, bir bireyin bozukluğu geliştirip geliştirmeyeceğini belirlemede diğer genetik ve çevresel faktörlerin önemli olduğunu gösterir.

Narkolepsi mevsimsel bir düzen izler ve insanların hastalanma olasılığının daha yüksek olduğu kış mevsiminden sonra ilkbahar ve yaz başlarında gelişme olasılığı daha yüksektir. Bilim adamları, hastalığı geliştirdikten kısa bir süre sonra insanları inceleyerek, narkolepsili bireylerin yüksek düzeyde anti-streptolizin O antikorlarına sahip olduğunu keşfettiler, bu da strep boğazı gibi yeni bir bakteriyel enfeksiyona karşı bir bağışıklık tepkisi olduğunu gösteriyor. Ayrıca, 2009'daki H1N1 influenza salgını, yeni narkolepsi vakalarının sayısında büyük bir artışa neden oldu. Bu durum, HLA-DQB1*06:02 varyasyonuna sahip bireylerin, öldükten sonra narkolepsi geliştirme riski altında olduğunu göstermektedir.

Yaşadığınız sorun ne olursa olsun alanında uzman ve deneyimli kadrosuyla Psikologofisi, daha sağlıklı günler için hep yanınızdadır. Psikolojik desteğe ihtiyaç duyduğunuz her an, uzman psikologlarımızdan online terapi olabilir, alanında uzman isimlerle birlikte sağlıklı ve mutlu günlerinize tekrardan kavuşabilirsiniz.