22 yaşındayım başarısızım...

12 yasina babami kaybettim. Baska bir sehre tasindik. Annem 3 defa evlendi bosandi. Babam oleli daha 1 sene olmadan evlendi. Siddet gordu bizde itilip kakildik. Bende egitimime odaklanadim. Lise 3 te okulu biraktim. Arkadas ortamim bozuldu. Suan 22 yasindayim hic arkadasim yok. 15 yasindan beri annem calismam icin zorluyor. Orda burda denedim. Ama istemiyorum. Bu son esiyle kavga ettim ve evden kovdu ciktim evden. Simdi hala gelip bana karisiyor. Bu sene 3. senem kore dili istiyorum ama hayatimdaki olaylardan kendimi derslere veremiyorum. Citoles ve fulsac kullandim ama hicbir ise yaramiyor. Migrenim var. 3 haftadir her seye agliyorum. Mutsuzum. Gelecegimi goremiyorum. Hayal kurmak istemiyorum. Dun aglarken bi not yazdim. Hissettiklerimi unutmamak icin. "Neden her sey bitmis gibi hissediyorum. Neden sonum gelmis gibi. Neden mutlu hissedemiyorum. Neden hep kotu anilarim aklimda. Neden hicbir sey de basarili degilim. Askta da degilim. Biktigimi hissediyorum. Olsem daha mi iyi olur." Kore beni mutlu ediyor. Orda yasamak istiyorum. Unv icin gec kaliyorum ama yine denemek istiyorum. Baska bir seye yonelemiyorum. Boyle iste.