Babam hastalığını kabul etmeyip düzelmeye yanaşmıyor ne yapmalıyız ?

Öncelikle babamın davranışlarını anlatayım . Sabah kalkıp akşam yatana kadar birçok ruh haline bürünüyor ve bunları en uç değerlerde yaşıyor.Bir bakıyorsunuz çocuk gibi gülüyor ,şakalaşıyor , şarkı söylüyor ama bir kaç saat sonra karamsar bir havaya bürünüyor yalnız oturup bir şeyler düşünüyor , somurtuyor ve bundan kısa bir zaman sonra evde fırtınalar koparıyor. Sebebsiz yere annemle kavga çıkartıyor , bağırıyor , hakaret ediyor . En ufak şeyden bizi azarlıyor. Yani adeta nefes alamaz , patlayacak duruma geliyoruz. Ve bu hergün aynı şeklde devam ediyor. Bazen annemle olan kavgalarında şiddet içeren tehditlere ve hatta çok sık olmasa da şiddete başvuruyor .Daha önce annemgille uzman bir doktora gitmişlerdi.Bipolar bozukluk daha doğrusu kişilik bozukluğu tanısı konmuştu . Ancak kendisine verilen ilaçları düzensiz bir şekilde kullanda ve tüm ısrarlarımıza rağmen ilacı kafasına göre kesti.Üstelik doktor kesmemesini istemişti. Ayrıca evde herkese bir takıntı buluyor . Ablamında obsessive bozukluğu var ve temizlik takıntısıyla bazen ellerini uzun yıkıyor ve lavobada bazenuzun kalıyordu. Babam bu konuda ablama psikolojik olarak hiç destek olmadı yıllardan beri ona deli, hasta muamaelesi yapıyor.Hatta bunu açık açık söyleyip hakaret noktasına vardırıyor.Ve yıllardan beri araları çok soğuk adeta düşman gibiler.Ablam da sık sık bu yüzden bunalıma giriyor. Babamında evde herkese bu yönde çıkışları yüzünden evde buz gibi bir hava var ve bu nadiren kırılıyor. Şunu da belirtmek istiyorum : babamın geçmişte yaşadığı ve bizim de tanık olduğumuz olaylardan yola çıkarak söylüyorum, ŞİDDETE VE KAVGAYA eğilimi çok yüksek bu özelliği ile taşındığımız her yerde kavga çıktı. Ve bazen ağzından öldürmek ile ilgili kelimeler sık sık çıkıyor. Bu son beş yıl içerisinde bütün bunlar daha çok arttı. Artan başka bir şey daha var. Babam sık sık içimizde sapıkça şeyler konusuyor. Açık bir şekilde değil ama öyle kj bazen iğrenesimiz geliyor. Başka bir kadınla evlenme gibi şeyleri şakaya vurarak söylermiş gibi geliyor ama biz altında yatan cinsel mesajlardan işin iğrenç bir boyuta ulaştığını düşünüyoruz. Bütün bunları annem oturup ona anlatmayı ve tedaviye yanaştırmayı çok deedi ama asla durumunu kabul etmiyor ve öfkesinin normal olduğunu asıl hastanın bizler olduğunu söylüyor.Her zaman her şeyi kendisinin en iyi bildiğini düşünüyor .( Babam yıllardır bizim. neyi nasıl yapacağımızı kontrol etmek istiyor: ne zama yatalım ne zaman kalkalım banyoda ne kadar duralım nasıl yiyelim . Evde otoritesine karşı gelinmesini eleştirilmeyi asla istemiyor.) Daha anlatıcak pek çok şey var ama sonuçta asla sözümüze gelmiyor. Çok zor durumdayız ve bunalımdayız ne yapacağımızı bilmiyoruz .Tavsiylerinizi bekliyorum.