Sanırım anksiyete bozukluğum var

Küçüklüğümden beri her şey beni korkutuyor. Son bir yıldır hayatımda karşılaştığım sorunlarda ya da durumlarda hep en kötü senaryoyu kafamda kuruyorum. Kendim için de endişeleniyorum ama daha çok ailem hakkında endişeleniyorum. Bu en kötü senaryolar genellikle ölümle sonuçlanıyor. Mesela tek katlı bir evde kaldığım zamanda geceleri tırlar geçiyordu ve onların seslerini duyuyordum. Kendimi kontrol edemeyip aklıma hep şu düşünce geliyordu ya şoför direksiyon başında uyuyakalıp evin içine dalarsa? 1 yıl önce ne zaman annemden uzakta olsam ateşimin çıktığını hissediyordum. Nefes alamıyorum, bütün vücudum titriyordu. Hasta olduğumu düşünüp beni doktora götürdüler ama bir şey çıkmadı. Daha sonra okulda tüm teneffüsleri uyuyarak geçirmeye başladım. Evim okuluma uzaktı ve erken saatte kalkıp sabahın ayazına yakalandığım için böyle olduğunu düşündüm ve nakil aldırdım ama şikayetlerimin hepsi devam etti. Ne zaman ailemin yanına gitsem onları kendi gözlerimle görsem o zaman daha iyi hissediyordum. Daha sonra sosyal medyada anksiyete bozukluğu diye bir psikolojik hastalığının ne demek olduğunu açıklayan bir yazı gördüm sonra biraz daha araştırdım. Kendi kafamda mı kuruyorum yoksa gerçekten bir sorunum mu var?