Basit şeylere ağlıyorum

Bazen içime ismini koyamadığım bir üzüntü çöküyor ve ağlama ihtiyacı duyuyorum, ama anlayamıyorum. Sonra galiba bu isteğimi gidermek için karşılaştığım ilk sorun ile yüzleşmek yerine ağlamayı seçiyorum ve bu çok sık olmaya başladı. Bugün yine de bahsettiğim bu his vardı ve ağlamak için bir bakıma sebep ararken tabletimin bozulduğunu gördüm. Ve tabletim bozuldu diye ağlamaya başladım. Tabletimin bozulması ağlamam için tamamen bir bahaneneydi ama sürekli karşıma çıkan basit engellerde bile ağlama isteği beliriyor içimde. Kilo aldığımı öğrenince ağlıyorum, ojemle kıyafetimin rengi uymayınca ağlıyorum. Kısacası önüme çıkan zorluklarla baş etmek yerine ağlamayı üzülmeyi çaresizlik içerisinde hissetmeyi tercih ediyorum önündeki sorun çok basit ya da çok zor olsa bile bu benim için fark etmiyor.